Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2006 ξημερώματα, 8 παρά τέταρτο.
Βγαίνει από το μαγαζί φορώντας τα μεγάλα – celebrity style – γυαλιά ηλίου της. Μπαίνει στο κόκκινο Opel Tigra της και, όπως συνήθιζε, ξεχύνεται με τα 100 άλογά του στη Συγγρού. Άλλη μια μέρα ή καλύτερα νύχτα στη δουλειά είχε τελειώσει. Ήταν κουρασμένη αλλά και ευχαριστημένη. Έβγαλε 400 ευρώ, την ένοιαζαν πολύ τα λεφτά.
Είχε δεν είχε κάνει ενάμιση χιλιόμετρο κατεβαίνοντας τη Συγγρού, όταν ένα αμάξι προσπάθησε να την προσπεράσει από την αριστερή λωρίδα. Κοίταξε στο καθρεφτάκι της και σκέφτηκε πως μάλλον τρέχει πολύ αυτός. Ώσπου να το σκεφτεί, αισθάνθηκε ένα τράνταγμα. Την βρήκε στο πίσω αριστερό μέρος του Tigra. Έχασε τον έλεγχο. Το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει ζιγκ ζαγκ : ένα, δύο , τρία
Ζιγκ…
Λευκορωσία.
Κρύο και χιόνι πολύ.
Φτώχεια και μιζέρια.
Ζαγκ…
Απόφαση.
Αεροπλάνο και Ελλάδα.
Ήλιος και φως.
Ζιγκ…
Ωραία στην αρχή.
Συγγρού.
Νύχτα και σκοτάδι.
Φωτορυθμικά και χορός στο στύλο.
Θόρυβος.
Ζαγκ…
Σκοτάδι που απλωνόταν και μέσα.
Λεφτά.
Συγγρού.
Θόρυβος.
Ζιγκ…
Γκόμενοι και αστυνόμοι.
Θλίψη.
Λεφτά συνεχώς.
Και θόρυβος όμως.
Ζάλη.
Ζαγκ…
Πέντε χρόνια, που ήταν σαν εικοσιπέντε.
Αναζήτηση εξόδου.
Όμως, λεφτά!
Έξοδος από Συγγρού – μόλις την πέρασε, ή όχι;
…και πήρε πορεία προς τη δεξιά πλευρά του δρόμου.
Το Opel Tigra αγκάλιασε μια κολώνα. Όπως αυτή αγκάλιαζε το στύλο χρόνια τώρα.
Κρότος δυνατός.
Ησυχία.
Ηρεμία.
Γαλήνη.
Έξοδος από τη Συγγρού.
Τζέσσικα: κουλουριασμένη σα μικρό μωρό – όπως ήταν πάντα μέσα της – ανάμεσα στους αερόσακους.
Σάββατο, την ίδια μέρα, 9 παρά τέταρτο.
Πηγαίνω για δουλειά. Χτυπάει το κινητό βλέπω στην αναγνώριση « Ήρα», μια στριπτιζού από την Ουκρανία. Φίλη μου καλή. Όπως κι η Τζέσσικα.
« - Καλημέρα Ήρα, πώς κι έτσι πρωί-πρωί;»
« - Αλλιό( Hello με ρώσικη προφορά) Σοφοκλή, είσαι καλά;»
« - Καλά είμαι.»
« -ΕΜΕΙΣ δεν είμαστε καλά. Χάσαμε τη Τζέσσικα. Σκοτώθηκε με το αυτοκίνητο φεύγοντας από το μαγαζί.»
Σιωπή.
« - Σε πήρα γιατί έπρεπε να το πω σε κάποιον. Και για να το πεις στα άλλα παιδιά της παρέας. Όσο πιο πολλοί την σκέφτονται τώρα, τόσο πιο καλό ταξίδι θα έχει.»
Το είπα στα παιδιά.
Το λέω και σε σας. Όσο πιο πολλά παιδιά το μάθουν, τόσο πιο καλό ταξίδι για τη Τζέσσικα.
Στο καλό, μπλιέτ.
Σημ: « Μπλιέτ» ή κάπως έτσι, είναι το « γαμώτο» στα ρώσικα. Η αγαπημένη λέξη της Τζέσσικας.
Respect
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφοκλή.
να μη στεναχωριέσαι. Ίσως να είναι καλύτερα εκεί που είναι τώρα. Θα το έμαθε πως οι φίλοι της την σκέφτονται και διηγούνται την ιστορία της στεβαχωρημένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφή(η Allmylife "σοφόκλισε" κι εσύ "allmylife-ίζεις" σήμερα!)
μπλιέτ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό της ταξίδι...
@ allmylife
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ
@ krotkaya
Φυσικά και είναι καλύτερα. Σωστή η παρατήρησή σου για το στυλ των κειμένων.
@ Γιώργος
Μπλιέτ μπλιέτ μπλιέτ.
ειναι για μενα, πως το λενε; too much, να γραψω δυο φορες τα ιδια
ΑπάντησηΔιαγραφή(κι οχι απο περιφρονηση ή απαξιωση)
γιατι ιδια θα εγραφα για το κουλουριασμενο παιδι
καληνυχτα
Σ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφήνω το πρώτο μου γράμμα για τον βαρκάρη.
Τ.
το δεύτερο για όσους μείναν πίσω, να την θυμούνται.
:(
ΑπάντησηΔιαγραφήO kar tsifsa ropt tsifsa familien tsifsa kourven
Διαγραφήμπλιετ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι απο μενα...
για την ψυχη της, κερι...
Σας ευχαριστούν όλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό της ταξίδι στη ψυχούλα της κοπελιάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα καλά οι αερόσακοι τζούφιοι;
Πολύ ατυχία βρε παιδί μου.
It is so fucking easy to loose the ground from your feet.I'd rather say stript-easy!!!
Στην ανατολική φιλοσοφία, ισχυρίζονται ότι όποιος πεθαίνει τελειώνει το έργο του σε τούτη τη ζωή. Μάλιστα, όταν κάποιος πεθαίνει πολύ νέος, δείχνει πόσο μικρό χρέος είχε σ΄αυτή τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς το δεχτούμε και ας της ευχηθούμε καλό ταξίδι!
Σήμερα έτυχε να το διαβάσω. Το είδα και στην allmylife.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι, μπλιέτ.
καλό ταξίδι κοριτσάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφο κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚωλομπαρίστας ΚΑΙ blogger.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα πάς μεγάλε.