Τετάρτη, Ιουλίου 25, 2007

Πες του να πάει να γαμηθεί και καλή σταδιοδρομία!


Είναι ένας πραγματικά αυθεντικός άνθρωπος. Η ζωή του, βιβλίο ολόκληρο. Ποτέ δεν τη διηγείται. Αποσπάσματα μόνο. Το μεγαλύτερο μέρος της έχει περιστραφεί - και συνεχίζει να περιστρέφεται - γύρω από την Πλάκα. Εκεί δουλεύει και τώρα. Υπεύθυνος σε μια ταβέρνα. Ξέρετε. Από εκείνους που στροβιλίζονται στο πεζοδρόμιο έξω από το μαγαζί, προς άγραν πελατών.
Όπως λέει κι ο ίδιος: " - Βγαίνω για λίγο στη βίζιτα, να φέρω κάνα πελάτη." Στην πραγματικότητα, δεν λέει "βίζιτα", αλλά "ζιταβί". Μιλάει τα ποδανά.
Τρομερός ατακαδόρος, κατευθείαν απόγονος των κουτσαβακίων, από την προπολεμική Αθήνα. Κάθεσαι μαζί του ή στο μαγαζί που δουλεύει και απλώς παρακαλάς να πει κάτι, να διηγηθεί κάτι, να τον δεις να μιλάει σε τουρίστες. Με αυτό το ύφος, που ποτέ δεν είναι ξεκάθαρο αν τους ειρωνεύεται ή αν ειρωνεύεται τον εαυτό του...

Μέγας αλογομούρης. Χαμένος συνήθως - ή μόνο τότε σε πληροφορεί για την κούρσα που έπαιξε, το άλογο που παραλίγο να "έρθει". Κάποτε είχε και δικά του άλογα στον ιππόδρομο. Κάποτε είχε και μαγαζιά δικά του. Και λεφτά φυσικά. Πολλά. Τώρα πια όχι, νομοτέλεια.

Έχω ακούσει συγκλονιστικές ιστορίες για το άτομό του. Δεν μασάει ποτέ και από κανέναν. Άνθρωπος της νύχτας. Κάποτε σε ένα από τα μαγαζιά που είχε, ήρθαν μπάτσοι - τον κυνηγούσαν καιρό, για κάποιο λόγο που δεν ξέρω δεν τα έβρισκε μαζί τους. Κατάλαβε πως δεν μπορούσε να ξεφύγει, πως θα τον γαμούσαν. Βγήκε στην πόρτα και τους ρώτησε αν έψαχναν αυτόν. Μετά την καταφατική απάντηση, ζήτησε μια χάρη. Να τον περιμένουν απ' έξω να διευθετήσει κάποιες εκκρεμότητες. "Εντάξει" του είπαν. Ξαναμπήκε μέσα και μέσα σε δέκα λεπτά έσπασε όλο το μαγαζί του. Μιλάμε τώρα, για κανονική ισοπέδωση, γυαλιά - καρφιά. Βγαίνει μετά και τους λέει:
" - Τι νομίζατε κουφάλες, θα σας άφηνα να πάρετε τέτοια χαρά; Άντε γαμηθείτε παλιόπουστες!"

Η φωνή του μπάσα, το τσιγάρο πολύ - το ποτό επίσης. Το χαμόγελό του γοητευτικό, αν και σπάνιο. Κλασική φιγούρα noir, θα μπορούσε να ανήκει στον αμερικάνικο υπόκοσμο. Διαθέτει το απαραίτητο στυλ - μετανάστης στη Νέα Υόρκη, μπλεγμένος με μπούκηδες, παράνομα στοιχήματα και στημένες κούρσες στον ιππόδρομο. Και θα τον έλεγαν Νικ δε Γκρικ.

Προχθές τρώγαμε με φίλους μου στην Πλάκα, στη ταβέρνα που δουλεύει. Η κουβέντα ήρθε σε κάποιον κοινό μας φίλο, μεγάλη αδυναμία του - και δική μου. Πάντα όμως όταν μιλάει γι' αυτόν, τον βρίζει. Έτσι δείχνει την αγάπη του. Κάθε φορά περιμένουμε την ατάκα που θα πετάξει γι' αυτόν. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία, αυτή την φορά.
" - Τώρα μίλαγα με τον Σ. στο τηλέφωνο. Σου στέλνει χαιρετίσματα" του είπα και περίμενα!

" - Πες του να πάει να γαμηθεί και καλή σταδιοδρομία!"

Κάγκελο. " - Αν δε το γράψω αυτό, είμαι πούστης" του λέω.

" - Πούστης είσαι αγόρι μου, γράψεις δε γράψεις" και χαμογελάει σχεδόν τρυφερά. " - Άντε τώρα και μη μου ζαλίζεις τ' αρχίδια. Βγαίνω για ζιταβί".

11 σχόλια:

So_Far είπε...

Ο άνθρωπος - ζωντανή ιστορία! Δεν είναι λίγο που έχεις γνωρίσει ένα τέτοιο τύπο. Σπανίζουν και είναι απλά απίστευτοι!
Το σκηνικό με το μαγαζί που το έσπασε μου Άρεσε Τρελά!

Goudaki! είπε...

Ωραία ευχή του έδωσε! Χεχε! Wellcome back!

o είπε...

κωλόπαιδο,
πολύ καλά γραμμένο είναι αυτό!

και τραγουδάρα.


και κοίτα που θα μπορούσα να σου είχα πει το ίδιο προχθές στο τηλέφωνο που "έχασα την ευκαιρία".

λοιπόν:
άντε...κλπ.

ladybug είπε...

Τελικά χωρίς λίγη αυτοκαταστροφή κανείς δεν είναι ενδιαφέρων?

skarthali είπε...

geiaaaa!!!


kalos irthes den eipa!


kalos irthes!


:)

NinaC είπε...

:)

Sofogreg είπε...

@ so far

Ξέρεις, δεν σπανίζουν και τόσο τελικά τέτοιοι τύποι. Εξαρτάται από τους χώρους που κινείται κανείς.Στον τομέα αυτό, ανέκαθεν η νύχτα ήταν πιο γοητευτική από τη μέρα.

@ goudaki
Καλώς σας βρήκα. Είδα πως είσαι διακοπές. Να περνάς καλά. Χαιρετίσματα στους γνωστούς.

@ en vain encre
Όχι μόνο δεν μπορώ να το προφέρω, για να το γράψω σωστά, το κοιτάω καμιά δεκαριά φορές.
Είναι τρελλοί αυτοί οι γαλλομαθείς!!!

@ ladybug

Μπα, εντελώς κανείς.

@ skarthali

Μμμμ, κάπου το ξέρω αυτό το όνομα. Πού θα μου πάει; Θα θυμηθώ.
:)

@ composition doll

Τι έπαθες compodoll;
έχεις μείνει με ένα χαμόγελο στη μούρη; Δεύτερο σερί σχόλιο που απλώς μου χαμογελάς!

o είπε...

λέγε με e.e.
αλλά πρόφερέ το εε - όχι ιι.

εντάξει;

koulpa είπε...

Επ! Καλώς τον (ξανά).. Χαλαρά:)

Sofogreg είπε...

@ e.e.
Εντάξει.

@ koulpa
Και γω ρε γαμώτο, για το "χαλαρά" πασχίζω. Μάλλον όμως έχω αλλεργία...

Penthesila είπε...

..ξερω ακριβως τι περιγραφεις ο πατερας μου ηταν κραχτης στη πλακα και με παιρνε μαζι του τα καλοκαιρια νςρισ να κανς πρασιναδα στο μαγαζι... μνησικλεους και θολου
μεγαλωσα εκει μεσα στο κοσμο,τισ μπουατ..να σαι καλα μου θημησες πολλα....θα περνω απο δω συχνα...